0029

Στα ρίγη να δεις αν χωράς: στην ταλάντωση των σωμάτων,

εκεί στην ελάχιστη μετατόπιση αν μπορείς να γλιστρήσεις.

Οι άνθρωποι με τις βαρύτητές μας, μαύρες τρύπες για το φως και για τον χρόνο και

αδηφάγες κλειδαρότρυπες να δει ο Άλλος τον κόσμο διαμέσου.

Χωρίς το άγγιγμά Σου σου ‘χω πει ποτέ πόσο ανυπόγραφο μένει το σώμα μου διαθήκη στον κόσμο;
Είμαι η υποθήκη Σου.

Σαν το θηκάρι της λεπίδας του Πέτρου που έκοψε του Ρωμαίου το αυτί και της λεπίδας που σφάγιασε την Ιουλιέτα.
Γελας ε;

Παίρνω ενίοτε λίγο από την ιστορία. Η παρομοίωση είναι πέρα από γλωσσολογικό/φιλολογικό/ποιητικό φαινόμενο, μία βαθειά υπαρξιακή παραδοχή, ότι αυτό που λες ή κάνεις έχει ξαναϋπάρξει στον κόσμο και στην ιστορία.

Ότι

τελοσπάντων,

γαμώ,

δεν είσαι μόνος κι ότι δεν είναι μόνο του το κάτι που λες και κάνεις.

Σαν εσένα κι

εγώ σηκώνομαι στις μύτες των

ποδιών και

σπρώχνω την νύχτα παραπάνω.

Την υπαρξιακή μας κρίση μια σεισάχθεια χρόνων και σωμάτων της

αρμόζει.
Γελάς ε;
Τι γελάς;

Όχι, δε μ’ αρέσει απλώς. Με τρελαίνει που γελάς. Πες πως δε μιλάω στη γλώσσα σου μα πως βρυχάται ένα θεριό μπροστά σου.

Εξ

ημέρωσέ το,

ηρέμησε, ξ

ημερώνει.

Μια λογική συνέχεια απαιτεί ο κόσμος.

Εκ

λογίκευσε, δικαιο

λόγεισαι και το πιο ανήκουστο, πρόλαβε, χώρεσε, στρίμωξε όχι με βιασύνη, αλλά σαν πολλοί φίλοι να χωρέσουν σε ένα αμάξι μικρό για μιαν ημερήσια εκδρομούλα.

Εφεύρε

νέα Γλώσσα, ούρλιαξε, 

γέλα. Ναι, γέλα

με την ποίηση. Κλάψε, πείνασε -να Τώρα που στα λέω αυτά μπέρδεψε αν είναι προστακτική ή οριστική αορίστου, παιχνίδισε.

Κάθε φορά που παναγράψω, όλα έχουν γραφτεί, που παναμιλήσω, όλα έχουν

ειπωθεί.
Σ’

αυτό το

τρέμουλο της φωνής

να δω αν χωράω κι αν χωράς:

στην ταλάντωση.

Γέλα. Το συμπαθώ περισσότερο από το να σ’ αρέσει η ποίηση μου. Γέλα με τα χάλια της,

με τη σοβαροφάνεια, το βάρος της, τις παρομοιώσεις,

τις αρρυθμίες της.

Ξέρεις τι είναι λευτεριά;

Όχι να επιλέγεις στο δίλημμα, μα αφού το έχεις στα χέρια, να διαλύεις, να αφανίζεις το δίλημμα και να ‘σαι λευτερωμένος.

Αυτό κι εγώ. Να διαλύσω την

ποίηση και να την λέω αναμονή, να περιμένω, να περιμένω.

Μην κάνεις το αναμενόμενο. Καθυστέρησε.

Πρώτη δημοσίευση:
Πάστα Φλώρα / 31 Οκτώβρη 2016

ανακατεύθυνση στο πρωτότυπο εδώ