26η Οκτωβρίου

- Τι έκανες εκεί;
- (σιωπή)
- Σε ρώτησα κάτι! (με ένταση) Τι έκανες εκεί; Ε;!
- (παρατεταμένη σιωπή)
- Δε μιλάς;
- Μα, μαμά...
- ΤΙ; Τολμάς και πας να αντιμιλήσεις; Τι πράματα είναι αυτά;
- Έλα, ρε μαμά...
- Τι "έλα, ρε μαμά;", ε; Έτσι σε μεγαλώσαμε; Τι πράματα είναι αυτά, σε ξαναρωτώ;
- (σιωπή)
- Μάλιστα. Ούτε συγγνώμη! Ευτυχώς κιόλας που δε ζητωκραυγάζεις για το "κατόρθωμά σου"!
- Μαμάαα (κλαψουρίζοντας στην κατάληξη)!
- Σιωπή! Αύριο δε θα πας πουθενά.
- Μα! Αύριο είναι γιορτή
- (τον διακόπτει) Δεν είναι τίποτε. Μη μου πεις, ότι θα γιορτάσεις μετά από αυτό που έκανες.
- Μα, μαμά!
- Σιωπή είπα, δε θα το επαναλάβω. Δεν είμαι η μάνα σου από δω και πέρα. Έπρεπε να ντρέπεσαι.
- Μα, τι φταίω εγώ;
- Φταις. Στο δωμάτιό σου να διαβάσεις.
- Τι να διαβάσω, αφού έχουμε τετραήμερο.
- Να διαβάσεις, γιατί έχετε το τετραήμερο.
- Μα θα βγουν να παίξουν οι φίλοι μου.
- Να παίξετε πάλι νερατζοπόλεμο;
- Μα...
- Μαμάκια! Τρέχα στο δωμάτιό σου και μη βγεις από κει μέχρι να σου πω εγώ.

Υ.Γ.: Το παιδί πήγε στο δωμάτιό του και περίμενε. Η αλήθεια είναι, ότι δεν ξέρω την επονείδιστη πράξη του, ούτε ξέρω τι έγινε αφότου έφυγα από τον απορροφητήρα της κουζίνας τη στιγμή που η μάνα ενώ έκλεινε ραντεβού για κούρεμα, λιποθύμησε...

πέμπτηείκοσιοκτωβρίουδύοχιλιάδεςέντεκα

Αν κάτι μ' έκανε να δακρύσω, ήταν ο θαν...
α, το δακρυγόνο.
Γι' αυτό η μάσκα μου αυτή είναι το παν:
Θάνατος κι οξυγόνο...

Κι αν έστω για μια στιγμή...

Κι αν έστω για μια στιγμή πίστεψε στους ήρωες, είναι που από μικρή τ' άκουγε συνέχεια.
Κι αν έστω για μια στιγμή πίστεψε στην αγάπη, είναι που από μικρή της έλεγαν γι' αυτήν.
Κι αν έστω για μια στιγμή πίστεψε στον θεό, είναι που από μικρή της τον δοξολογούσαν.
Μεγάλη τώρα δεν τ' αρνιέται.
Πίστεψε για μια στιγμή έστω, ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα, που δεν της έλεγαν, γιατί δεν τα 'χαν φανταστεί καν να υπάρχουν. Κι ένιωθε το χρέος να τα πει σε μικρά παιδιά, σαν και σ' εκείνη κάποτε. Είναι που από μικρή άκουγε για το καθήκον της Διδασκαλίας, είναι που τώρα μεγάλη κρυφάκουσε το καθήκον της Ποίησης.
Κι αν έστω για μια στιγμή δεν πίστεψε στους ήρωες, είναι που μεγάλωσε τώρα πια και δεν της τους έλεγαν.
Κι αν έστω για μια στιγμή δεν πίστεψε στην αγάπη, είναι που μεγάλωσε κι όλο τη διέψευδαν.
Κι αν έστω για μια στιγμή δεν πίστεψε στον θεό, είναι που μεγάλωσε και συχνά τον βλασφημούν για τα δεινά, οι ίδιοι.
Μεγάλη τώρα δεν τ' αρνιέται. Το "ίδιο" είναι μια ταυτότητα σε δύο χρόνους: που τη μια άλλοι και τώρα άλλοι - μα πάντα ίδιοι...
Πίστεψε για μια στιγμή, ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα, που δεν της έλεγαν, γιατί δεν τα 'χαν φανταστεί καν να υπάρχουν. Κι ένιωθε το χρέος να τα ποιήσει και να τα διδάξει. Κι αν έστω για μια στιγμή αμφέβαλε, είναι που οι ίδιοι της τα κορόιδεψαν, της τα έβρισαν, της τα κατέρριψαν.
Η ίδια...

Υ.Γ.: Το χρονικό υποθετικό ελάχιστο για τη μέση λύση "ο ανάμεσα σε δύο διαφορετικά πράγματα είναι πάντοτε -σχεδόν- ο ίδιος"

ΚeL1

*Διά ιδίαν κατανάλωσιν.!-
**Μάθημα από έναν άσχετο σε φίλη του μικρή ζωγράφο, για τον άνθρωπο και τον κόσμο Του...
***Αν αναμίξεις όλα τα χρώματα, όλες τις διαθέσεις μας και τις συμπεριφορές μας, νευτώνεια δημιουργείται το λευκό χρώμα, η λευκή διάθεση, η λευκή συμπεριφορά, ο λευκός τοίχος.
Έτσι, που αυτή η φυλακή, δεν είναι διαφανής, ούτε κάτι άλλο, γιατί δεν είναι φυλακή.
Είναι ένα κελί ολόλευκο, σαν τα κελιά των "τρελών" ή αυτών που θέλουν να κάνουν "τρελούς"...
Σε ένα τέτοιο δωμάτιο μπορείς να χάσεις σε λίγες ώρες την αίσθηση του χρόνου, του χώρου, του κόσμου, του εαυτού σου.
Χωρίς πόρτες. Παρά μόνο, αν αποδομήσεις τα χρώματα... Και τον εαυτό σου...

ΚΟΚΚΙΝΟ
Χρώμα της δράσης, θερμό (καυτό) που πυρπολεί και αναζωογονεί. Συνδέεται με την ενεργητικότητα, τη ζωτικότητα, τη σεξουαλικότητα, το ενδιαφέρον για την ζωή, την ευτυχία, τον αυθορμητισμό, την διέγερση, τον κίνδυνο, την επιθετικότητα, την φιλοδοξία, την επαναστατικότητα αλλά ... και την αγάπη. Προκαλεί ζωηρότητα και θεωρείται χρώμα της φωτιάς, του πολέμου, του αίματος και της θυσίας. Φέρνει έξαψη, σαρκικό πόθο, έρωτα και διεγείρει τις αισθήσεις. Ακόμα, είναι χρώμα του πειρασμού, της αμαρτίας, της ντροπής αλλά και της πρόσκλησης για την απόκτηση γνώσης. Χαρίζει δύναμη, διεγείρει, αλλά και εκνευρίζει. Αυξάνει την θέληση για ζωή ενώ προκαλεί ζεστασιά, χαρά και διευκολύνει την έκφραση των αισθημάτων. Όσοι το προτιμούν θέλουν να ξεχωρίζουν αλλά κουράζει όταν χρησιμοποιείται συχνά. Ακόμα, δηλώνει επικοινωνία, εμψύχωση, κίνηση, εξωστρέφεια και εκτόνωση. Στην αρνητική του όψη διεγείρει τον φόβο, προκαλεί ανεξέλεγκτα συναισθήματα, κυκλοθυμία εγωκεντρισμό, λαγνεία αλλά ...και οργή. Ωστόσο, είναι το χρώμα -φάρμακο για χαμηλή ζωτικότητα και κακή κυκλοφορία του αίματος. Ενοχλεί τα άτομα με νευρώσεις και ψυχικές διαταραχές.Επίσης, κόκκινο χρώμα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες στους ναούς τους μαζί με το μπλε και το χρυσό.

ΠΟΡΦΥΡΟ
Χρώμα πνευματικό, ιερατικό αλλά και βασιλικό - αυτοκρατορικό. Εμπνέει σεβασμό, εξουσία αλλά κρύβει κάποιο μυστήριο. Δηλώνει την υπερηφάνεια, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, ενώ φανερώνει τις καλλιτεχνικές τάσεις. Η πορφύρα ήταν από παλιά τελετουργικό ένδυμα βασιλέων, ιερέων και ανώτατων αρχόντων. Ακόμα, δηλώνει επισημότητα και εγκράτεια. Γενικά, είναι το χρώμα της τελετουργίας για τις θεότητες του κάτω κόσμου.

ΜΑΤΖΕΝΤΑ
Χρώμα που εμπνέει αυτοσεβασμό και εξουσία ενώ βοηθάει στην συγκέντρωση καθώς θεωρείται καθησυχαστικό. Ακόμα, βοηθά στο να ... σβηστούν μνήμες του παρελθόντος και να προχωρήσουμε μπροστά.

ΦΟΥΞΙΑ
Χρώμα που εκφράζει τη τόλμη, την φιλοδοξία, την αυτογνωσία, τα ελεγχόμενα πάθη και συναισθήματα. Γενικά, όσοι αποφεύγουν το φούξια χρώμα χαρακτηρίζονται από αδιαλλαξία, δεν συμβιβάζονται εύκολα ενώ αρνούνται να εκφράσουν τα συναισθήματα τους.

ΡΟΖ
Χρώμα που χαρακτηρίζεται από θηλυκότητα, τρυφερότητα, παιδικότητα και αθωότητα. Γενικά, όσοι το αποφεύγουν χαρακτηρίζονται από δυσκολία να αποδεχτούν την θηλυκή τους πλευρά και να εκφράσουν συναισθήματα τρυφερότητας και αγάπης.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
Χρώμα ενδιάμεσο (που αποτελεί την ένωση του κόκκινου και του κίτρινου χρώματος) που εμπνέει, ισορροπεί και απελευθερώνει. Θεωρείται θερμό (ζεστό), και εκφράζει μετάλλαξη. Είναι το χρώμα των ιδεών και της φαντασίας. Συμβολίζει την πολυτέλεια, την λαμπρότητα και την ευτυχία. Διεγείρει την δημιουργικότητα και φανερώνει φιλοδοξία και ενεργητικότητα ενώ όσοι το προτιμούν χαρακτηρίζονται από ροπή στις διασκεδάσεις, τάση στην άνεση, την αφθονία, την απόλαυση, την θέρμη, την κοινωνικότητα, το δυναμισμό, την υπερηφάνεια και την ανεξαρτησία. Όσοι, το αποφεύγουν πάλι, είναι πιθανό να έχουν καταπιεσμένα σεξουαλικά συναισθήματα. Γενικά, μετριάζει το πάθος μετατρέποντάς το σε τρυφερότητα και γλυκύτητα. Χαρίζει ζεστασιά και δημιουργεί ευχάριστη διάθεση ενώ εκφράζει ωριμότητα συναισθημάτων και θαλπωρή. Διώχνει την θλίψη (καλό αντικαταθλιπτικό), χαλαρώνει και ανακουφίζει. Χρώμα που δημιουργεί διάθεση για νέες εμπειρίες. Επίσης, αυξάνει τις πωλήσεις σε χώρους καταστημάτων και εμπνέει εμπιστοσύνη. Είναι χρώμα θρέψης, γι΄ αυτό και πολλά φρούτα έχουν πορτοκαλί χρώμα. Ακόμα, έχει αποδειχθεί ότι το πορτοκαλί χρώμα επιταχύνει στην ανάπτυξη του φυτικού βασιλείου.

ΚΙΤΡΙΝΟ
Χρώμα ηλιακό, φωτεινό, ζεστό (όχι, θερμό με την έννοια του κόκκινου χρώματος) που δείχνει σοφία, κατανόηση, νιότη, ζωντάνια, ενεργητικότητα, ευτυχία, περιέργεια, ευελιξία, πρόοδο, ροπή στην διασκέδαση, επικοινωνία, έντονη διαισθητική αντίληψη, διανόηση, καθαρότητα συναισθημάτων και πλήρης απελευθέρωση από πάθη. Επίσης, χρώμα που τυφλώνει, εντυπωσιάζει, αποκαλύπτει αλλά ...και εμπνέει. Εκφράζει τη νεότητα, την χαρά και καθαρίζει το νου που εξαγνίζει τις σκέψεις. Είναι αντικαταθλιπτικό και ιδανικό για χώρους εργασίας, ενώ στις απαλές αποχρώσεις του ξεκουράζει. Συνδέεται όμως πολλές φορές με την απάτη, τη δειλία και την ζήλια. Στην χρυσαφένια του απόχρωση (χρυσοκίτρινο) αντιπροσωπεύει την πνευματική τελείωση και την ηρεμία. Ακόμα, χρησιμοποιείται πολύ στην θρησκευτική ζωγραφική, στο φωτοστέφανο των αγίων, ενώ το άτονο κίτρινο έχει χρησιμοποιηθεί ως χρώμα προδοσίας στην απεικόνιση του Ιούδα. Το σκοτεινό (σκούρο η «λασπωμένο») κίτρινο συμβολίζει το δόλο, την προδοσία, την φιλοδοξία, τη μυστικοπάθεια, την απιστία και την φιλαργυρία. Γενικότερα, όσοι αποφεύγουν το κίτρινο χρώμα, έχουν την τάση να απογοητεύονται εύκολα ενώ προσπαθούν να «εξηγήσουν» τα ανεξήγητα συναισθήματα τους με την λογική.

ΠΡΑΣΙΝΟ
Χρώμα ουδέτερο (που αποτελεί την ένωση του κίτρινου και του μπλε χρώματος) όπου εκφράζει την ενέργεια, την εκδήλωση, την ζωή, τον θάνατο, την νιότη, την ελπίδα, την χαρά, την αρμονία, την τάση για ανάπαυση, την άνεση, την θαλπωρή, την γαλουχία, την βλάστηση, την ανάπτυξη, την γονιμότητα, την ωριμότητα, τη συγκομιδή του καρπού και τη νέα ζωή. Συμβολικά είναι διφορούμενο χρώμα. Γενικότερα συμβολίζει, την φύση (σε όλη της την έκταση και το μεγαλείο), την 'Ανοιξη, την ανάπτυξη, τον πολλαπλασιασμό, την αναπαραγωγή, την ευημερία, την ειρήνη, την συναδελφικότητα, την συμφιλίωση και την συνεργασία. Δημιουργεί τη διάθεση να συμβουλεύουμε τους άλλους για θέματα ηθικής ενώ ενθαρρύνει την διάθεση για απόκτηση χρήματος και αγάπης. Ακόμα...είναι χρώμα κατευναστικό, επουλωτικό, με θεραπευτική δύναμη ενώ χρησιμεύει και ως βάλσαμο για άτομα που είναι κουρασμένα σωματικά η διανοητικά. Αρνητικά αντιπροσωπεύει τον εγωισμό, τη ζήλια, την οκνηρία και την ανοησία. Ωστόσο, αποτελεί μυστικιστικό χρώμα και εκφράζει την ένωση του ουρανού και της γης. Γενικά, όσοι το αποφεύγουν χαρακτηρίζονται από προτίμηση στην ανεξαρτησία παρά στην αφοσίωση και την οικογενειακή ζωή ενώ είναι άτομα που «δεν μπορούν» να δοθούν και να αφιερωθούν ολοκληρωτικά σε έναν άλλο άνθρωπο.

ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΝΟΙΧΤΟ
Χρώμα της φύσης και της ειρήνης. Εκφράζει την κοινωνική διάθεση, την ειλικρίνεια, την αγάπη για την οικογένεια και την ευαισθησία σε θέματα ηθικής. Γενικά, απαλύνει τα προβλήματα και ξεκουράζει. Στην αρνητική του έκφραση υποδηλώνει δισταγμό και αναποφασιστικότητα.

"Έχει γενέθλια..."

- Τα θυμήθηκες; (της είπε)
- Τα πόσα κλείνεις; (κάπως έπρεπε να νικήσει την αμηχανίας τής νίκης της κατά της λησμονιάς)
- Πότε θα σε δω; (σαν να μην άκουσε)
- (εκείνη παράκουσε, νόμισε πως εννοούσε, πότε θα 'σαι δω) Δεν ξέρω, τώρα ξεκινάνε κι οι σχολές!
- Τότε... Ούτε γω θα σου πω τα πόσα κλείνω!
- Κλείνω (συνειρμικά της ήρθε να κλείσει το τηλέφωνο)
- Μη!
- (πόσο ήθελε να τ' ακούσει λίγους μήνες νωρίτερα αυτό) Κλείνεις τα 18!
- Πιστεύεις στα θαύματα; Εγώ ναι! Γι' αυτό ευχήθηκ...
- (τον διακόπτει) Να το καλό, να σου λένε αργά τις ευχές: μπορείς να τους εκμυστηρευτείς την ευχή σου! Αλλά γω δεν πιστεύω στα θαύματα (ήθελε να του πει κάτι μεταξύ "πιστεύω σ' εσένα" ή "πίστευα σ' εσένα, αλλά τώρα δεν.") Καληνύχτα! (και το έκλεισε χωρίς να περιμένει απάντηση... όπως πάντα)

Μετά δεν ξέρω ούτε κι εγώ τι έκανε. Έκλεισε τα μάτια της κι εγώ δεν μπορώ να δω ανθρώπους με κλειστά μάτια. Έκλαψε; Κοιμήθηκε; Σκεφτόταν; Ποιος ξέρει τι σχέδια έπαιρνε το μαύρο των βλεφάρων της στον αμφιβληστροειδή.

μονολογώντας με τ...

- Είναι αλήθεια, λοιπόν, όλο αυτό;
- (σώπαινε)
- Ωραία, λοιπόν!
- (σώπαινε)
- Και μάλλον, πρέπει να σου επιστρέψω αυτά, ε;
- (έγνεψε αόριστα, χωρίς καν να γυρίσει να δει τα αυτά)
- Πες κάτι!
- (σώπαινε)
- Μπορώ να σε κάνω να μιλήσεις;
- Τι θες να σου πω;
- Μου αρκεί, που σ' έκανα τουλάχιστον να μιλήσεις!
- (δεν την κοίταζε)
- Αντίο, λοιπόν!
- (σώπαινε)
- (απομακρύνθηκε απαρατώντας αρχικά τα αυτά μπροστά στα πόδια)

Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα

Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς
θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.

Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες.

Μιλᾶνε
μεταξύ τους μὲ μουσική.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Υ.Γ.: Η γλώσσα μήτηρ πάσης μαθήσεως και παθήσεως.