"Ήλιος",
αναφώνησε κοιτώντας με έκπληκτα,
με γουρλωμένα μάτια.
"Ξέρεις τι σημαίνει ήλιος";
"Όχι".
Αυτό το στειρωμένο πράμα βιώνεται
με χιλιάδες τρόπους.
Τι διάλο, πια.
"Δίκιο", λέει, ο άλλος.
Tο ορίζει, το μελετά, το διδάσκει,
αλλιώς το βιώνει, το βιώνουμε.
Ήλιος, γαμώ.
Και μπουρλότιασε. Και κάηκε.
Κι ούτε οξυγόνο ή νερό ή ζωή ή δίκιο ή αγάπη.
Πήρα την πιο βαθειά ανάσα, να δω όσο
γίνεται τις τελευταίες στιγμές,
σαν μακροβούτι
στο τέλος του κόσμου.
