"Κρύο βράδυ, σκοτεινό σοκάκι. Αλλά επειδή θα μοιάσει τόσο συνηθισμένο για να 'ναι αληθινό, λέμε, ότι είναι κρύα μέρα, απόμερο σοκάκι. Αλλά επειδή είναι ανοιξιάτικος ο καιρός κι επειδή ο καιρός έχει αλλάξει (όχι οι καιροί, ο καιρός...είναι πιο σοβαρό), ας μην επιβεβαιώνουμε την ανηθικότητα του χειμερινού χαρακτήρα του έαρος. Οπότε, ας πούμε ότι είναι μια μέτριας θερμοκρασίας μέρα κι ένα απόμερο σοκάκι. Αλλά, θα μου πείτε: η μέτρια θερμοκρασία είναι καθαρά υποκειμενικό ζήτημα. Αντιπαρερχόμενος το ζήτημα του υποκειμενικού, ωσάν τη μπαρούφα που πιπιλίζουν οι διανοούμενοι κατακριτές της αντικειμενικότητας, γινόμενοι οι ίδιοι καθεστωτικοί, ας πούμε λοιπόν, ότι ήταν μια μέρα ανοιξιάτικη (δε μ' ενδιαφέρει, φαντάσου την όπως γουστάρεις) και ένα σοκάκι απόμερο (ας μην ανοίξουμε επίσης συζήτηση επ' αυτού, μπορείς να το φανταστείς από το στενό της γειτονιάς σου ως την Αλεξάνδρας ή σοκάκι στ' Αναφιώτικα). Ήταν λοιπόν, μια ανοιξιάτικη μέρα και σ' ένα σοκάκι ήταν μια κοπέλα, που τη βίασε ένας, επειδή τον προκάλεσε αυτή."
Υ.Γ.1: Στη ζωή αυτή -λένε- παίρνουμε αυτό που μας αξίζει, είναι κάτι σαν το "εδώ είναι η κόλαση κι ο παράδεισος εδώ", είναι ο "δίκαιος κόσμος", που περιμένουμε τη θεία δίκη, ονοματίζοντάς την οιωσδήποτε.
Υ.Γ.2: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου