Αν κάποιος άνθρωπος στη ζωή μου μού μαθαίνει κάποια σπουδαία πράγματα, σίγουρα αυτός είναι η μικρή μου ανιψιά, τεσσάρων χρονών, η οποία μπορεί να σε αφοπλίσει επιεικώς με τη σοφία της κουβέντας της. Πώς μπορεί ένα μικρό κοριτσάκι, που καλά καλά δε μπορεί να "σκεφτεί λογικά κι αφηρημένα" να λέει μεγάλα πράγματα; Σίγουρα μόνο με την αυθόρμητη αθωότητα. Γιατί μια αθωότητα εξαρτάται κι απ' το πόσο αυθόρμητη είναι.
Σήμερα, λοιπόν, όπως τρώγαμε το μεσημέρι, η εν λόγω δεσποινίδα εν ονόματι Αλεξάνδρα, άκουσε απ' τη τηλεόραση τη λέξη "γκόμενα":
- Δεν ξέρω τι σημαίνει "γκόμενα", είπε.
- Γκόμενα, πήγε να της πει η μάνα μου, είναι...
- Γκόμενα είναι η γκιπίπισα κάποιου (εννοώντας "πριγκήπισσα κάποιου)...
Δεν ξέρω, ούτε μ' ενδιαφέρει τι ισχύει στις κορασίδες και τα παλικάρια που αυτοαποκαλούνται ή αποκαλούν κάποιον ως γκόμενα ή γκόμενο, αλλά σίγουρα, ακόμη κι αν δε το θέλουν, πιστεύω πως βαθειά μέσα τους θα ήθελαν πολύ αυτό, το να είναι οι πρίγκηπες ή οι πριγκήπισσες κάποιων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου