Οι αμυγδαλιές ανθίζουν

Το φεγγάρι
στην νύχτα

Εσύ
στο ποίημα

και

τώρα που σας τακτοποίησα
μου μένει λίγος
χρόνος και

για μένα

αφού

ο κόσμος ολιγαρχεί στις φατριές του

οι αμυγδαλιές ανθίζουν

κι ο πανικός είναι πάντα με το μέρος των ζωντανών όπως κι η ζωή, τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνονται οι πλειοψηφίες των ζωντανών

οι αμυγδαλιές ανθίζουν

κι εσύ δεν απολαμβάνεις το ρεπό σου και το ξένο τραγούδι που έπρεπε να ακούσω δεν το θυμάμαι, όπως δε θυμάμαι για ποιο λόγο αναβάλλω σε μιαν αέναη todolist, με hashtag

οι αμυγδαλιές ανθίζουν

κι ο πόνος είναι πάντα με το μέρος των ζωντανών όπως κι η σιωπή, τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνονται οι πλειοψηφίες των ζωντανών

οι αμυγδαλιές ανθίζουν

Κι αν ως σημείο στίξης λέγαμε μιαν αγαπημένη μας φράση,

αντί για τη τελεία

φερ' ειπείν οι αμυγδαλιές ανθίζουν

κι αν το βράδυ που μαζευόμασταν για κρασί, φαί κι επιτραπέζια ή ταινία,

οι 4 στους πέντε επιλέξαμε πως οι αμυγδαλιές ανθίζουν,

ενώ κι οι πέντε θα ξέραμε πως τούτο αργεί, ίσως να πειθόταν κι ο πέμπτος,

οι αμυγδαλιές ανθίζουν

κι οι φασαριόζικες, ομιλούσες μειονότητες κόντρα στις σιωπηλές πλειοψηφίες

οι αμυγδαλιές ανθίζουν

κι οι αμυγδαλιές που ανθίζουν

τελεία.