Φωτάνθρωποι

Οι άνθρωποι αναπνέουν, καίγονται,
καταπίνουν ζογκλερικά τη φωτιά, που ακολουθεί τη μάζα αέρα,
που εισέρχεται.
Οι άνθρωποι φλέγονται, λάμπουν,
φωτίζουν στο διάβα τους και μαζωγμένοι όλοι πορεύονται,
σα διαδήλωση με μικρά κεράκια.
Οι άνθρωποι ζεσταίνονται, πετούν,
με τον ζεστό ελαφρύ αέρα που σπρώχνει το δέρμα τους σαν ύφασμα αερόστατου,
φτάνουν ψηλά, βλέπουν τη θέα, τη βαριούνται.
Οι άνθρωποι τσουρουφλίζονται,
αρχίζουν να σταχτίζουν, να πέφτουν ασημίζοντας στον ήλιο σα νιφάδες,
γίνονται τέφρα, χάνονται.
Οι άνθρωποι χάνονται, δεν πεθαίνουν,
ο θάνατος ακολουθείται από ανάσταση, μα οι άνθρωποι όχι.

(Η φωτογραφία ανήκει στην προσωπική συλλογή της Ελένης Πάγια)