Ακόμη εγώ

 

Έχουμε το μαχαίρι
που συμβολίζει την επιλογή,
μα δεν έχουμε το μήλο
γιατί συμβολίζει την αμαρτία

και μένουμε μονάχα άνθρωποι
να ξεφλουδιστούμε ή να σφαχτούμε.

Ή το άλλο

που

είμαστε αρνιά

επειδή αυτά φαίνονται,

καθώς πιασμένοι απ' τις κοιλιές τους

ξεγλιστράμε απ' τη σπηλιά του Κύκλωπα.

Και τέλος

ένας μαύρος σκύλος κοιμόταν στο χαλί μου, θυμάμαι, της πόρτας.

Δε τον έδιωξα ακόμη κι όταν το κατούρησε,

ύστερα έκανε -βλέπεις- μετανοημένα κουνήματα ουράς.

Του 'βαζα τροφή και νερό.

Χάδι στο χάδι έμπαινε μέσα απ' το δέρμα μου. Ένας μαύρος Άργος υπέμενε εντός μου. Και χρειαζόμουν συνεχώς περισσότερες μυρωδιές και μαύρες νύχτες.