Φαντάσματα

Τον παραμικρό θόρυβο ακούγοντας
κάθε βράδυ,
ανοίγουν τα παρολίγον αποκοιμισμένα
μάτια τους,
να δούνε τι είναι, τι υπάρχει.

Άνθρωποι που ξεχνούν
χωρίς να συγχωρούν.
Άνθρωποι που συγχωρούν
χωρίς να ξεχνούν.

Και το φάντασμα είναι της νύχτας
πιθανότητα
μαζί ή πιο πάνω κι από τ' όνειρο
να έρθει,
να δει τι είναι, τι αντέχει.