Φιλί

©Gustav Klimt

Θέλω να τελείωναν όλα αυτά,
μα και πάλι θαρρώ πως μονάχα
εγώ έχω δώσει μιαν ευφάνταστη
αρχή, χωρίς λάκτισμα.
Διανυκτέρευσα παράνομα στον
κατά φαντασίαν μου πυρετό σου,
τρύπωσα παράτυπα στην πιο μύχια
σκέψη σου, χάνοντάς τη γιατί έψα-
χνα το σκεπτικό σου, καθώς πάντα
βρισκόμαστε δίπλα στους ανθρώπους,
μα δεν εφαπτόμαστε.
Θέλω να σε φιλέψω το φιλί,
να γίνουμε ο κύκλος του φιλιού
που από χείλη ξεκινά και χείλη
πάλι αγγίζει.
Κι αν ήθελα, υπάρχει ακόμη ένα
όνειρο που δεν το ερμηνεύει αυ-
τός που ξέρει ή που φαντάζεται.
Που τ' όνειρο δεν είναι απωθημένο,
μήτε προφητεία, μα τόσο παρόν, μια
στιγμή των ζωντανών πάνω στον υπνω-
τισμό-πρόβα θανάτου σου. Τι να με
φίλησε κι είδα εσύ να με φιλάς;