Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

:@@@


Ταρτούφος
λιώνει κάτω από το ίδιο του το βάρος
σαν ερυθρός αστρικός γίγαντας.
Λιωμένος εξατμίζεται και γίνεται σύννεφο
και βρέχει
και διαχέεται και δηλητηριάζει τα νερά
και πίνεις να ξεδιψάσεις
και τα δάκρυά σου, το σάλιο σου, ο ιδρώτας σου,
το μητρικό σου γάλα, τα υγρά της ήβης σου
Ταρτούφος
Μυθριδάτης συ
ξορκίζεις
πίνοντας λίγο λίγο.
Λίγο.
Ταρτούφοι

Το χυδαίο χειροκρότημα για τις προσπάθειες
από ανθρώπους, που μόνο να χειροκροτούν ξέρουν,
αναλίσκουν την ευτυχία στο βίαιο πάφλασμα,
καν δεν αγκαλιάζουν,
καν δε χαίρονται,
μόνο δημοσιογράφουν.
Ταρτούφοι

Το μέγα καλό που διεκδικείται
κι εκδικείται.
Το ύστερον και το μετά θάνατον.
Η ηδονή η μεγάλη η παντοτινή
της δόξας
της χυδαιότητας
που βάζει δυο στεφάνια ολόχρυσα στα αυτιά των ανθρώπων
και μετατρέπονται σε σάρκα
βρώμικη
βρώμικη σάρκα των ταρτούφων.

Μπράβο σας,
Ανάξιοι των κατακριτέων.
Άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά
στον ίδιο κόσμο.
Μπράβο σας.
Μυθρυποκριτικά.
Μηδυποκριτικά.
Τέρατα του ιερού σκοπού
και του άσκοπου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου